De ouders van een dood kind, de immigrant, de filosoof en de echtgenoot, de moeder, de
dochter, de verloofde, de zelfmoordenaar en de toeschouwer; allemaal kunnen ze zichzelf en de wereld slechts bekijken vanuit één perspectief, met alle consequenties van dien. De wereld blijkt niet maakbaar maar onbetrouwbaar; daders zijn slachtoffers en omgekeerd. Iedereen probeert zijn onschuld te bewaren, maar raakt verstrikt in onvervulbare verlangens.
Dea Lohers tekst dient als uitgangspunt voor een mozaïekvoorstelling waarin uit verhaal, beeld en performance de vertwijfeling van de personages opdoemt.
Deze productie werd mede mogelijk dankzij bijdragen van het Amsterdams Fonds voor de Kunst en de Gemeente Velsen.
waar en wanneer
14, 15 en 16 januari 2009, De Engelenbak, Amsterdam
23 en 25 januari 2009, Witte Theater, IJmuiden
wie
Regie: Lorentine van Tijn
Coaching: Ria Marks
Productie: Anneke Leene
Choreografie: Yvonne van den Akker
Vormgeving en licht: Jasper Rijsdijk
Grafische vormgeving: Ninet Kaijser, Victor Le Noble
Fotografie: Ingelise van Tijn, Jasper Rijsdijk
Spel:
Eva de Jong
Ninet Kaijser
Stefan van der Kist
Bouke Krom
Heidi de Krom
Susanne van der Werf
Er is geen lot, buiten dat, wat we zelf sturen.
Maar omdat we zelf niet kunnen weten waarheen we het sturen,
zijn we blind wat onszelf betreft, nietwaar?
